Οι εκλογές στην Τουρκία έδειξαν διχασμό. Πως μπαίνουν τα κόμματα στην τελική ευθεία

Καλημέρα σας,

Διχασμένη η Τουρκία

Οι εκλογές στην Τουρκία εξελίχθηκαν σε μεγάλο θρίλερ με τον Ερντογάν πάντως να καταγράφει ξεκάθαρη πρωτιά. Ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος η Τουρκία μπαίνει από χθες το βράδυ σε μια νέα φάση. Εξέρχεται απολύτως διχασμένη από τις προεδρικές εκλογές και μένει να δούμε πως θα είναι η επόμενη ημέρα. Θυμίζω ότι στις εκλογές του 2018 ο Ερντογάν είχε πάρει 52,59% έναντι μόλις 30% του Ιντζέ.

Κατά τα λοιπά για μια ακόμα φορά οι αναλύσεις των δυτικών για την Τουρκία έπεσαν εντελώς έξω. Θεωρούσαν προφανώς ότι το εκλογικό σώμα στην Τουρκία προσιδιάζει σε αυτό ευρωπαϊκών κρατών και με βάση αυτό έκαναν τις αναλύσεις τους. Φευ . Όποιος έχει ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη έχει διαπιστώσει ότι σε μια πόλη , η οποία πλέον θεωρείται ευρωπαϊκή μητρόπολη, το ισλαμικό στοιχείο παραμένει ισχυρότατο. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τι γίνεται στα ενδότερα. Και πως να έχανε ο Ερντογάν; Και μάλιστα εύκολα όπως προέβλεπαν ;

Τελική ευθεία

Μπαίνουμε στην τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές και τίποτα συνταρακτικό δεν συμβαίνει. Τέτοια ηρεμία ούτε σε εκλογές 15μελούς στα Λύκεια. Σε κάθε περίπτωση Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ παίζουν τα ρέστα τους για να αυξήσουν τα ποσοστά συσπείρωσης. Η Νέα Δημοκρατία μέσω του αφηγήματος της μονοκομματικής διαφήμισης. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω μαύρης διαφήμισης κατά Μητσοτάκη.

Ο μοναχικός δρόμος της Ν.Δ

Στη Νέα Δημοκρατία ο Μητσοτάκης από το debate και μετά -αφού είπε ότι ο Ανδρουλάκης δεν αποτελεί εθνικό κίνδυνο- φροντίζει με κάθε τρόπο να δείξει ότι δεν θέλει να μοιραστεί ούτε τον πυρετό του. Τον δίνει απευθείας στον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι ο Ανδρουλάκης έχει κοινά σημεία με την Κουμουνδούρου. Το θέμα είναι ότι η Νέα Δημοκρατία λέει πλέον ανοικτά ότι δεν μπορεί να συνεργαστεί με κανένα από τα κόμματα που είναι στη Βουλή. Ενδιαφέρον σενάριο αλλά για τη δεύτερη κάλπη.

Στροφή στη μαύρη διαφήμιση

Από την άλλη στον ΣΥΡΙΖΑ, η απόφαση να στραφεί στη μαύρη διαφήμιση φαίνεται να ήταν μονόδρομος. Ό,τι και να λένε δημοσίως περί δημοσκοπήσεων η αλήθεια είναι ότι και στον ΣΥΡΙΖΑ με αυτά τα εργαλεία πορεύονται. Οι συγκεντρώσεις άλλωστε- όλων των κομμάτων- δεν μπορούν να συγκεντρώσουν κόσμο ώστε να αποτελέσουν κριτήριο. Με δεδομένο ότι όλα τα άλλα απέτυχαν , επελέγη η μαύρη διαφήμιση κατά Μητσοτάκη. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν φέρνουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε αντιπαραβολή. Απλώς προβάλουν το μήνυμα να μην ψηφιστεί ο Μητσοτάκης .

Το μη χείρον

Η απάντηση ίσως να βρίσκεται και στους πρόσφατους δείκτες εκλογικού κλίματος που δημοσίευσε η Public Issue. “Την τελευταία 25ετία, λόγω της απαξίωσης των κομμάτων, τα κριτήρια ψήφου των πολιτών έχουν αλλάξει δραματικά. Πάνω από το ½ του εκλογικού σώματος (55%) ψηφίζει πλέον αρνητικά, το «λιγότερο κακό» κόμμα” ανέφερε η εταιρεία. Είναι το μεγαλύτερο ποσοστό της τελευταίας 25ετίας. Κοινώς με τις εκλογές αρχίζει και ασχολείται όλο και λιγότερος κόσμος και όσοι ασχολούνται πάνε στην κάλπη με τη λογική «το μη χείρον βέλτιστον».

Που στοχεύει η Ν.Δ στις πρώτες κάλπες;

Χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε τον στόχο της Νέας Δημοκρατίας για την πρώτη κάλπη. Προφανώς δεν είναι μόνο η πρωτιά αλλά όπως είπε ένα ξεκάθαρο μήνυμα από τον λαό για το ποιον επιθυμεί να κυβερνήσει τη χώρα. Ερμηνεία. Η Νέα Δημοκρατία στοχεύει σε ποσοστό το οποίο στις δεύτερες εκλογές θα της δίνει αυτοδυναμία. Να πιάσει δηλαδή το ανώτατο ποσοστό στο εύρος που δίνουν αυτή την ώρα οι δημοσκόποι και κινείται από 32% κατώτατο ως και 38,4%.

Τα νέα σενάρια για τη Βουλή

Τακτικός αναγνώστης της στήλης ο οποίος διάβαζε πρόσφατα στο Sketch τη σεναριολογία για τον επόμενο Πρόεδρο της Βουλής αν η Νέα Δημοκρατία είναι κυβέρνηση μου υπενθύμισε ότι με τον προσφάτως ψηφισθέντα νόμο ο Πρόεδρος της Βουλής εμπλέκεται με άμεσο και καθοριστικό τρόπο στη διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών από την ΕΥΠ όταν πρόκειται για πολιτικό πρόσωπο. Εύκολα γίνεται αντιληπτό με αυτά τα δεδομένα, ότι δεν μπορεί παρά να είναι πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Μαξίμου και όχι κάποιος ή κάποια που θα στείλουν εκεί για να τον βγάλουν από τα πόδια τους.

Αυτό βέβαια σε περίπτωση που η κυβέρνηση είναι μονοκομματική. Αν δούμε κυβέρνηση συνεργασίας το πρόσωπο του Προέδρου της Βουλής θα αποτελέσει προϊόν μεγάλης διαπραγμάτευσης.