THE OTHER VIEW: Πόσο μακριά είναι η Γαλλία;

Εδώ και εβδομάδες η Γαλλία «φλέγεται» από τις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις των συνδικάτων και των εργαζομένων που αντιδρούν στην αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη.

Με αφορμή τις αναταράξεις που προκαλεί η ασφαλιστική μεταρρύθμιση Μακρόν, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα υποχρεωθούν να λάβουν δυσμενή μέτρα για να αντιμετωπίσουν την ωρολογιακή βόμβα του δημογραφικού προβλήματος.

Kυβέρνηση, αντιπολίτευση και κοινωνικοί εταίροι συμφωνούν ότι στην Ελλάδα, όπου με τα μνημονιακά μέτρα το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης έχει φθάσει στα 67 έτη, δεν μπορεί να ανοίξει μια τέτοια συζήτηση. Ορθώς!

Όμως είναι προφανές ότι με τις παρεμβάσεις που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια οι πληγές του συνταξιοδοτικού συστήματος στη χώρα μας δεν θεραπεύθηκαν. Απλά…κλωτσήσαμε το τενεκεδάκι λίγο παραπέρα! Η βιωσιμότητά του είναι εύθραυστη και οι αντοχές του ολοένα και περιορίζονται εξαιτίας της ραγδαίας γήρανσης του πληθυσμού.

Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας έχει δομηθεί με την παραδοχή ότι-για να διασφαλίζεται η βιωσιμότητά του- η αναλογία εργαζομένων-συνταξιούχων θα πρέπει να διαμορφώνεται στο 4 προς 1. Σήμερα, σε κάθε συνταξιούχο αντιστοιχούν λιγότεροι από δύο εργαζόμενοι και όλες οι αναλογιστικές μελέτες προβλέπουν ότι τις επόμενες δεκαετίες-αν δεν ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα- η αναλογία θα υποχωρήσει στο 1 προς 1.

Μέχρι το 2030 η Ελλάδα θα είναι-σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των οικονομολόγων του ΟΟΣΑ- η πιο γηρασμένη χώρα της Ευρώπης.

Καλό θα ήταν στην προεκλογική περίοδο που μόλις ξεκίνησε τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο μας να παρουσιάσουν προτάσεις για τη θωράκιση του ασφαλιστικού συστήματος. Να βρουν έξυπνες και αποτελεσματικές λύσεις και όχι μέτρα που φορτώνουν με πρόσθετα βάρη εργαζόμενους και συνταξιούχους.